[center][center][center]v تائه فى نفسى
اين السبيل كى اتخلص من حيرتى ؟
اين السبيل كى استعيد نفسى ودنيتى ؟
دموعى تنتظرنى كل مساء على وسادتى
تسالنى؟ .... تحاورنى
اعاندها واقول... اتركينى للوعتى
اتركينى افكر كى استرد ماهيتى
انام .... اغرق فى النوم
ودمعتى باقيه على وجنتى
ا اااه والف ااااه
من ذلك الشعور الذى يزيد حسرتى
احبك... ولا احبك
اريدك...ولا اريدك
افكر فيكى بعقلى فتزداد فرحتى
وتمر على قلبى فتتوقف نبضتى
يا الله
يتالم قلبى اذا راى بسمتى .. ويهاجمنى دائما ...
الا تعلمى انى لا اريد ان اهبه حتى ولو دقه من دقاتى
الا تعلمى انك بذلك تدمرين حياتى
الا تعلمى انه من رابع المستحيلات ان اعطيه مفتاح بابى
فافعلى ما شئتى
وساظل هاربا فى فضائى
ساظل هاربا حتى اجد من سيقتل فدائى
عقلى احترت فيك يا عقلى وما اغرب من حيرتى !!!!
اخبره ... هل انت احمق كى تتركنى للوعتى ؟؟؟
يجاوبنى ... ويخبرنى
هذا ... هذا
من يملك خيوطى ويجعلنى انسى دمعتى
هذا من يجعلنى اشعر بكرامتى
اااااه والف اااااه
اعلمتم كم انا تائه فى نفسى؟؟؟
انا ارض المعركه وعقلى وقلبى يتصارعان بداخلى
استدعيت كل اعضائى كى تفصل فى حيرتى
لم يصلوا الى شئ بل زادوا من لوعتى
_فعينى تميل لعقلى_
_ويدى تميل لقلبى_
ساهرب من نفسى وارتحل
ساهرب وكيانى مرتجل
ساهرب وسأكون مسافر
بلا رجعه للحب والعذاب
سأسافر كى اهرب من عذابى
ولاكن الى متى وهل سأعيش
بغير عقلى وقلبى اهذا معقول ان اتخلى عنهم
اه و اه يا قلبى
واه و اه يا عقلى
حيرتى كثيره
ولا ارى جواب
صعب الترحال بدون زكريات
وصعب النسيان جرحى ما ذال ينزف
الى متى سأكون تائه فى دنيا قسوتها اكثر من فرحتها
وحشتنى زكرياتى بالرغم من ألامى
قلبى ما ذال ينبض
اه واه يا قلبى وعقلى
اترككم الى مصيركم
امضاء / محمود المنسى